Ja de nacht was weer niet om over naar huis te bellen, maar dat vind ik niet zo erg. Ik hoef nog even nergens rekening mee te houden dus kan hier nog even rondlopen met een slaperige caramel muiltje zonder scherp te zijn. Om 10.00 uur wederom een Corona test die wij elke ochtend zullen moeten ondergaan. Gelukkig kunnen we kiezen tussen de neus of dat ze de huig even aantippen. Ondanks de lol die we gehad hebben bij de neus penetratie verkiezen wij toch het keeltje. Is ook niet prettig, maar alles beter dan het toucheren van de voorste hersenkwab. Hierna de ontbijtzaal verkent. Mensen, mensen wat een top ontbijt ! Het is een buffet met allerlei verschillende afdelingen. Mexicaans, Europees, Engels en andere ontbijt soorten. Nu zijn wij beide gelukkig niet van dat we perse brood, kaas en een glas melk moeten, maar staan open voor verschillende manieren van ontbijten. Melk vind ik trouwens helemaal niet te zuipen dus neem ik zo wie zo niet. Maar goed, heerlijk ontbeten waarna we even een “fris” luchtje zijn gaan scheppen en een rondje hotel onderzoeken hebben gedaan. Op het boven terras naast het zwembad zagen we Stefans tegenstander zonnebaden samen met zijn coach ? Hebben ze ff een handje geschud en hallo gezegd. Twee aardige snuiters. Wat ik al eerder vertelde is dat we toen we het hotel uit gingen niet de stad in mochten, maar hebben het even bij een wandelingetje om het hotel gehouden. Ja ik zeg “fris” tussen aanhalingstekens en daar bedoel ik mee dat de mussen buiten bijna dood van het dak vallen door de bloed hitte. Ondanks dat, is het gewoon heerlijk om even buiten te zijn. Na dit heb ik mijzelf even op de kamer opgesloten en Stefan heeft Lex MacMahon zijn manager gezelschap gehouden bij zijn ontbijt. Lex kreeg zijn Corona uitslag iets later dus kon zijn kamer nog niet af, maar was ook negatief dus kon nu ook vrij door het hotel hobbelen. Ik heb wat mails beantwoord, wat financiële dingetjes recht gezet want dat gaat natuurlijk ook allemaal gewoon door. Een sportschool is niet alleen een paar uurtjes les geven, maar komt iets meer bij kijken dan alleen dat. Naast onze kamer waar wij slapen is een zelfde kamer volledig ingericht als training ruimte. Paar matten op de grond, staan flessen water klaar en is ook een mobile sauna aanwezig. Bijna al de knokkers onder het zwaargewicht geven zich minimaal 10 kilo lichter op dan ze normaal zijn. Dit moet er dan allemaal nog af gedurende fight week en op de dag van de wedstrijd zijn ze weer op hun oude gewicht. Een sauna is dan dus onmisbaar. Die sauna is voor Stefan gelukkig niet nodig, maar die matjes en de training ruimte voor je alleen is toch wel de ultieme luxe. Heb een paar rondjes op de vangers gebuffeld met Stefan. Lex heeft wat tricks and tool’s op de grond door genomen met Steef en ik heb Lex nog even op de vangers gehouden. Lex (49) gaat namelijk zijn eerste wedstrijd vechten bij zijn eigen organisatie One FC en wel in de Dominicaanse Republiek in november. Lex loopt al zolang mee met zijn eigen organisatie die één van de grootste is in Amerika, maar ook met Vechters bij de UFC waardoor hij het staan, het vechten in die kooi één keer zelf wil ervaren. Dapper, anders kan ik het niet noemen. Nu moet ik zeggen dat hij zo wie zo een dappere kerel is. Lex is een war vetran die in Mogadishu heeft gestreden en als we de film Black Hawk Down hebben gezien kan je ongeveer zien wat die US Marines daar hebben moeten mee maken. Na de training zijn we naar de zelfde eet afdeling gegaan als vanmorgen. De UFC draagt zorg voor het ontbijt, lunch en diner. Mensen wat een top organisatie, echt wat een top organisatie is dit toch. Ik draai al 39 jaar mee in het vechtsport wereldje en ben in die jaren met veel organisaties in contact gekomen, maar zoals de UFC in elkaar zit, zoals zij met vechters omgaan, zoals dit bedrijf zijn taken serieus neemt ben ik nog nooit bij andere organisaties tegen gekomen. Echt chapeau en vind het een enorme eer dat ik hier een klein deel van uit mag maken. Na de maaltijd en had een burger die een dikke 8 scoorde, misschien wel een 8 en half zijn we gaan uitbuiken. Even liggen want dat hebben we in de afgelopen twee dagen nog niet genoeg gedaan. Ook kregen we vandaag te horen dat alle formaliteiten pas morgen beginnen. En dit zal zijn: posters signeren, foto shoots, interviews en meer van dit soort ongein. Posters signeren is altijd het belangrijkst want al die gesigneerde posters waar Stefan heeft gestaan hangen geseald aan de muren in onze school wat super, echt super mooi en gaaf is. Soms zijn al die formaliteiten wel eens vervelend voor een vechter want met een belangrijke wedstrijd voor ogen is dat niet altijd heel ontspannen om te doen. Stefan gaat er trouwens goed mee om hoor, Steef is gelukkig niet zo’n stresser. Later nog even met Henry Hoofd gezeten die het mega doet met zijn school in Florida. Henry heeft meen ik 17 vechters in de UFC, een stuk of 10 bij Bellator en nog wat in One FC, allen de grootste MMA organisaties in de de wereld. Een goed besluit om met zijn gezin naar Amerika te emigreren om daar zijn kennis over te brengen aan de Amerikaan. In Amerika mag je nog wat verdienen en kan je ook iets verdienen. De manier van kickboksen zoals wij dit kennen in Nederland is echt Nederlands en hoe vreemd dit ook klinkt, onbekend in de wereld. Hij heeft dit aan veel vechters daar geleerd en doet het (nogmaals) bijzonder goed. Ik neem altijd stroopwafels mee die bij de Amerikaan altijd inslaan als een bom en Henry heb ik natuurlijk ook een heerlijk pakje daarvan gegeven met een echte Verkade chocolade letter. Dit is iets wat ze in de States niet kennen. Er zijn altijd zoveel mensen bij de UFC die hun best voor ons doen en als waardering geven we ze dan vaak een pakje stroopwafels wat altijd heel erg gewaardeerd wordt. Nou genoeg geluld, morgen weer verder met slap lullen.
We houden jullie op de hoogte !